Technologie i procesy wytwarzania przyrostowego
Wytwarzanie przyrostowe można osiągnąć przy użyciu różnych technik, takich jak Binder Jetting i Laminated Object Manufacturing, ale poniższe technologie są najczęściej stosowane do druku 3D.
Wytłaczanie materiałów (FDM, FFF)
W procesie tym wykorzystuje się szpulę materiału (zwykle na bazie polimeru) i podgrzewaną głowicę osadzającą. Głowica topi filament, aby wytłoczyć materiał długim strumieniem. FDM to technologia stosowana w większości tanich drukarek biurkowych ze względu na przystępną cenę części i łatwo dostępne materiały w postaci filamentu/szpuli. Oprogramowanie dla wieloosiowego FDM zostało zapoczątkowane przez firmę Siemens i naszych partnerów w naszych rozwiązaniach NX. Nasze rozwiązanie zostało przetestowane i udoskonalone na przestrzeni kilku generacji i jest najbardziej niezawodną platformą dla tego typu operacji.
Stereolitografia (SLA)
Stereolitografia jest jednym z najstarszych procesów wytwarzania przyrostowego (AM) i wykorzystuje ciekłe żywice do tworzenia obiektów 3D. W większości przypadków żywice utwardza się światłem ultrafioletowym. Drukarki SLA różnią się nieco od innych technologii, ponieważ część jest drukowana w kierunku –Z. Oznacza to, że po zestaleniu każda warstwa drukowanej części jest wciskana w żywicę, a nie budowana w górę, jak w przypadku większości innych procesów.
Fuzja w złożu proszkowym (DMLS, SLS, EBM)
Powder Bed Fusion to termin opisujący wiele procesów addytywnych, w tym wytwarzanie przyrostowe metali. Wszystkie obejmują złoże sproszkowanego materiału, który stapia się warstwa po warstwie w sposób planarny. Odbywa się to za pomocą wielu rodzajów materiałów, zarówno plastiku, jak i metalu. Do stapiania materiału proszkowego stosuje się wiele technologii. Zintegrowany charakter Siemens NX pozwala na wykonywanie niezbędnych zadań, takich jak zagnieżdżanie 3D części w zasobniku roboczym lub budowa konstrukcji wsporczych do druku PBF bez translacji danych lub przy użyciu zewnętrznych pakietów oprogramowania. Zaletą tego rozwiązania jest to, że gdy geometria części zmienia się w wyniku poprawek, te dalsze operacje są automatycznie aktualizowane przy niewielkiej interakcji użytkownika, co pozwala zaoszczędzić dużo czasu na projektowanie i ustawianie.
Natryskiwanie spoiwa
Binder Jetting to kategoria technik wytwarzania przyrostowego (AM), które wykorzystują głowice drukujące w stylu atramentowym do selektywnego osadzania płynnego środka wiążącego na sproszkowanym materiale w celu utworzenia stałych obiektów 3D. Ponieważ cząsteczki proszku są wiązane ze sobą w reakcji chemicznej kleju, a nie topienia lub spiekania pod wpływem zastosowanej energii cieplnej, techniki natryskiwania spoiwa różnią się od technik stapiania w złożu proszkowym.
Natryskiwanie materiału
Natryskiwanie materiałów to proces wytwarzania przyrostowego (AM), w którym kropelki ciekłej żywicy są selektywnie osadzane za pomocą głowic drukujących w stylu atramentowym i zestalane przez ekspozycję na światło ultrafioletowe (UV) w celu zbudowania stałego obiektu 3D. Natryskiwanie materiałów jest uważane za jedną z najbardziej precyzyjnych metod wytwarzania przyrostowego. Zdolne do drukowania w warstwach o grubości mniejszej niż 20 mikronów, natryskiwanie materiałów jest znane z tworzenia projektów CAD z drobnymi szczegółami, wysoką dokładnością i gładkimi powierzchniami.
